Τα έργα της έκθεσης παρουσιάζονται σε δίγλωσσο λεύκωμα (ελληνικά, αγγλικά) που εκδόθηκε από τις Εκδόσεις Νεφέλη για την πρώτη παρουσίασή της στην Άμφισσα τον Οκτώβριο του 2014, στην οικία Δελμούζου, ως μέρος της εικαστικής πλατφόρμας The symptom projects υπό την επιμέλεια του Αποστόλη Αρτινού. Θα εκτεθεί τον Απρίλιο του 2015 στην πόλη Caen της Γαλλίας, στο πλαίσιο του φεστιβάλ Printemps balkanique, υπό την επιμέλεια του Laurent Porée.
Στην έκθεση My mother's silence του Μουσείου Άλεξ Μυλωνά-ΜΜΣΤ, θα συμπεριληφθεί για πρώτη φορά το βίντεο Πλέκοντας το νήμα του χρόνου [HD video, 7.20min, 2014], το οποίο συμπληρώνει τη φωτογραφική αφήγηση του έργου και γυρίστηκε από τον Χρήστο Χρυσόπουλο κατά τη διάρκεια εκείνης της ιδιαίτερης επίσκεψής του στο πατρικό σπίτι, τον χειμώνα του 2014. Όπως αναφέρει ο ίδιος: Κοιτάζοντας εξονυχιστικά την πλέξη, διαπιστώνοντας ότι κάθε χιλιοστό κλωστής δεν είναι ένα κομμάτι ύλης, αλλά ένα κομμάτι χρόνου που εκείνη πέρασε συγκεντρωμένη στη διαδρομή του νήματος. H αποτύπωση του νεκρού χρόνου. Στην έκθεση παρουσιάζεται επίσης και το βίντεο-σπουδή του σκηνοθέτη Γιάννη Μισουρίδη, που δημιουργήθηκε μετά την επίσκεψή του στην πρώτη παρουσίασή της στην Άμφισσα και, όπως φανερώνει και ο τίτλος του, είναι ένα σχόλιο για την επιλεκτικότητα του βλέμματος.
Ο συγγραφέας Χρήστος Χρυσόπουλος (Αθήνα 1968, Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών, Βραβείο Laure Bataillon) παρουσιάζεται υπό την ιδιότητα του φωτογράφου, με μια δουλειά εσωτερική, ενδόμυχη και προσωπική. Είκοσι τέσσερεις φωτογραφίες με σκοτεινή μπλε παλέτα, και μια φωτογραφική αφήγηση που διερευνά το πώς η μνήμη, η βιογραφία και η προσωπική ιστορία διαμορφώνονται μέσα μας στο πέρασμα του χρόνου.
Όπως αναφέρει ο ίδιος: Πιστεύω ότι φωτογραφίζοντας επιδιώκω κάποιου είδους αποκατάσταση της μνήμης. Είναι ο δικός μου τρόπος να σχετίζομαι με τον κόσμο, με τους άλλους γύρω μου και με την προσωπική μου ζωή. Και επειδή την ίδια στιγμή φέρω και την ιδιότητα του συγγραφέα, οφείλω να κάνω μια διάκριση ανάμεσα στους δύο αυτούς αφηγηματικούς ρόλους: του συγγραφέα και του φωτογράφου. Η λογοτεχνία είναι για μένα μια διερευνητική μέθοδος ανοικείωσης της πραγματικότητας. Η φωτογραφία, αντιστοίχως, είναι μια διεργασία εξερεύνησης των σημείων επαφής ανάμεσα στο υποκείμενο (εμένα) και στον κόσμο. Εντέλει, ίσως η φωτογραφία να αποτελεί μια ύστατη επιδίωξη συνδιαλλαγής με τη ζωή. Ίσως να είναι αυτός ο λόγος για τον οποίο απέκτησε σημασία τώρα. Ήδη στα σαράντα πέντε μου. Τη στιγμή που όλα γύρω μου μοιάζουν να γίνονται λίγο πιο ενδόμυχα. Ακόμα και η γραφή…
Σύμφωνα με τον Αποστόλη Αρτινό, επιμελητή της πρώτης παρουσίασης της έκθεσης στην Άμφισσα: Η άκρη ενός επίπλου, το θαμπό φως ενός πορτατίφ, η στιλπνότητα μιας πορσελάνης, το σερβίτσιο του λικέρ, δυο μήλα σε μια φρουτιέρα, το φαρμακείο της ηλικιωμένης μητέρας, η καδραρισμένη φωτογραφία της σε νεαρότερη ηλικία, αυτός ο ακίνητος χρόνος της σιωπής της, όλα γίνονται βουβοί μάρτυρες μιας συναισθηματικής εμπλοκής που καθηλώνει το υποκείμενό της στο συγκείμενο που το περιβάλλει. [...] Μόνο ο φωτογραφικός φακός μπορεί να σχηματοποιήσει την ύπαρξη αυτού του κόσμου, να αναδείξει την αντικειμενική πλευρά του, όταν το βλέμμα αρκείται μόνο στην τοπολογική κατακρήμνισή του, στον σημειακό αφανισμό του.
Το μουσείο παρουσιάζει με μεγάλη χαρά την έκθεση του διεθνώς αναγνωρισμένου συγγραφέα και φωτογράφου Χρήστου Χρυσόπουλου, σημειώνει ο Ντένης Ζαχαρόπουλος, επιμελητής της έκθεσης και Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, "Αυτό που θεωρώ σημαντικό σε αυτή τη σειρά φωτογραφιών και η διαφορά τους σε σχέση με το σύνολο του φωτογραφικού έργου του είναι η χρήση του μπλε φίλτρου που λειτουργεί ως φίλτρο της μνήμης αφαιρώντας κάθε ανεκδοτολογικό στοιχείο και δίνοντας στο θεατή μια μνημοτεχνική προσέγγιση όπως ο ρυθμός του στίχου στην ποίηση, επιτρέποντας έτσι στον καθένα από μας να ενεργοποιήσει, έστω κι αν δεν αναγνωρίζει τα πρόσωπα και τα πράγματα, τη δική του μνήμη. Οι φωτογραφίες αυτές είναι ιδιαίτερα συγκινητικές αλλά όπως και κάθε ποιητική δουλειά φοβερά αυστηρές, μετρημένες και λιτές. Δεν είναι ούτε έγχρωμες ούτε μαυρόασπρες αλλά λειτουργούν στο μεταίχμιο όπου ακόμα η σχέση χρωμάτων και λέξεων είναι αμφίρροπη απαιτώντας από το θεατή να τις διαβάσει ή να τις προσλάβει με τον δικό του τρόπο".
Στο πλαίσιο της έκθεσης διοργανώνονται δύο εκδηλώσεις:
Το Σάββατο 14 Μαρτίου ο Χρήστος Χρυσόπουλος θα παρουσιάσει τη σειρά slideshows με γενικό τίτλο LOOK20 και θα μιλήσει για τη σχέση λογοτεχνίας-φωτογραφίας, καθώς και για την έννοια του χώρου ως κυριολεκτική, εικαστική και ψυχολογική επικράτεια.
Το Σάββατο 25 Απριλίου, ο Χρήστος Χρυσόπουλος θα συνεργαστεί με τον ποιητή και περφόρμερ Βασίλη Αμανατίδη σε μια περφόρμανς που συνδυάζει το έργο My mother’s silence υπό μορφή βίντεο, με το ποιητικό έργο του Βασίλη Αμανατίδη μ_other poem (Εκδόσεις Νεφέλη). Στη συνέχεια, θα συνομιλήσουν για τον τρόπο με τον οποίο θεματοποείται στο έργο τους η μητρική γονεϊκή σχέση.